- zagotować się
- zagotować się I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os dk Ia, zagotować siętuję się {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zacząć wrzeć; zostać doprowadzonym do wrzenia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uważaj, żeby zioła się nie zagotowały. Mleko już się zagotowało. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wystąpić gwałtownie; wzburzyć się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Złość się w kimś zagotowała. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}zagotować się II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. nos ndk Ia, zagotować siętuje się {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'gdzieś powstał nagły zamęt; doszło do zamieszania, wzburzenia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zagotowało się nagle wśród demonstrujących. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ktoś odczuł silne wzburzenie, rozgniewał się nagle': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zagotowało się w nim ze złości.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}krew burzy się [i syn.] {{/stl_10}}{{stl_8}}{w kimś} {{/stl_8}}{{stl_7}}; żółć się {{/stl_7}}{{stl_8}}{w kimś} {{/stl_8}}{{stl_7}}burzy [gotuje, zagotowała] {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.